Pengaruh Bahasa Arab di dalam bahasa Melayu

Pengaruh bahasa Arab meresap ke dalam bahasa Melayu dengan kedatangan islam di tanah Melayu
Pertapakan islam di kepulauan Melayu telah menyebabkan proses pengislaman penduduk tempatan.

Karya- karya sastera Islam mula muncul pada zaman kerajaan Melayu Melaka dan kemudiannya
mencapai zaman kegemilangannya pada zaman kerajaan Melayu Aceh. Dari segi bahasa pula,
pengaruh daripada bahasa Arab dan Islam telah memartabatkan bahasa Melayu sehingga
mencapai status bahasa ilmu, iaitu bahasa yang mampu menyampaikan ilmu dan falsafah Islam.
Berbanding dengan bahasa sanskrit, pengaruh bahasa Arab terhadap bahasa Melayu lebih dominan.

Sebelum tahun 1975, kosa kata daripada bahasa Arab telah menjadi sumber pembentukan istilah bahasa Melayu dalam pelbagai lapangan. Unsur- unsur Arab turut mempengaruhi identiti dan cara hidup orang melayu.

Bahasa Arab yang dimurnikan ke dalam bahasa Melayu terdiri daripada bidang :

      Agama
    -baligh, doa, hadis, haji, imam, kiblat, mufti, munafik, murtad, nabi, rasul, rukuk,
       zakat, tarekat, tasawuf,tauhid, umrah, wahid, wali.

    Ilmu
    -ahli ,ayyat, falak, fasal, falsafah, hikayat, hisab, ilmu, jawab, kalam, kamus,
      khatam, kitab, makrifat, riwayat, sejarah, soal, tabib, takwim,tarikh.

    Perasaan dan fikiran
    -akal, amam, faham, fikir, hajat, ikhlas, ilham, insaf, kabul, kalbu,
     khuatir, maksud, mustahil, nafsu, nasihat,niat, yakin.

    Hukuman
    -adil, batal, fatwa, halal, haram, hakim, hukum, kadi, mahkamah, makruh,
      mansuh, sah, tertib, wajib, wakaf, wakil, wilayah, zalim

    Adat
    -akad, fakir, fitnah, hormat, kafilah, karib,kaum, kerabat, maaf, maruah, musafir,
      nasab, nikah,salam, sedekah, tahniah, takziah, umat, waris, ziarah.

    Benda dan kejadian
    -akhirat, alam, dunia, haiwan, insan, jasad, jubah, kopiah, kubah,
      nur, roh, salji, wajah, wilayah, wujud.
.